Szpiczak plazmocytowy (mnogi) jest rzadkim nowotworem układu krwiotwórczego. Szacuje się, iż stanowi około 1-2% wszystkich znanych nowotworów. Aktualnie żyje ponad milion osób na całym świecie z tym schorzeniem i liczba ta będzie się zwiększać z uwagi na ciągłe starzenie się populacji. W Polsce corocznie diagnozowanych jest de novo około 2000  pacjentów. Najistotniejsza wiadomość dla chorych jest związana z długością życia ze szpiczakiem. Obecnie średnie przeżycie wynosi około 7-10 lat i jest możliwe dalsze przedłużenie tego okresu w związku z wprowadzaniem innowacyjnych terapii. W ostatnim czasie na świecie zarejestrowano kilka nowych leków: daratumumab, elotuzumab, ixazomib oraz panabinostat. Niestety leki te obecnie nie są w Polsce refundowane przez NFZ. Długie życie ze szpiczakiem jest możliwe dzięki leczeniu opartemu na stosowaniu: bortezomibu, lenalidomidu, carflilzomibu, pomalidomidu oraz terapii z wykorzystaniem auto-przeszczepiania szpiku kostnego. Obecnie szpiczak mnogi u wielu osób można uważać jako schorzenie przewlekłe, jednak z uwagi na dużą różnorodność tego nowotworu prowadzenie pacjenta wymaga indywidualnego podejścia, specjalistycznej i aktualnej wiedzy oraz dużego doświadczenia ze strony zespołu leczącego.